ZEGAR UCZUĆ

Szanowni Państwo,

Dziś chciałabym zaproponować Państwu stworzenie zegara uczuć, który pomoże Waszym domownikom (zwłaszcza tym najmłodszym) dzielić się swymi emocjami – uczyć się rozpoznawać je, nazywać i o nich informować, a także przyjmować pomoc oraz wsparcie. Czasem bowiem najtrudniejszy jest pierwszy krok, którym jest zrozumienie, że każda emocja jest dobra i potrzebna. 

Trudne i przykre emocje nie są złe, tak samo jak my nie jesteśmy źli, gdy je czujemy. 

Instrukcja:
Wspólnie z dziećmi wykonajcie z tektury zegar, który zamiast godzin, wskazuje uczucia. Można w tym celu użyć zamieszczonego poniżej szablonu do druku (w wersji kolorowej lub do samodzielnego ozdobienia), jednak o wiele lepiej sprawdzi się sporządzenie własnego zegara z dzieckiem, które może okazać się dobrą zabawą.

Etapy tworzenia własnego zegara uczuć:

1.      Z tektury wytnijcie okrągłą tarczę, która będzie stanowiła podstawę zegara.

2.      Zachęćcie dzieci do narysowania buziek lub całych postaci, przedstawiających podstawowe emocje (smutek, radość, złość i strach), ale też te, które Wasze dzieci odczuwają najczęściej lub do których najtrudniej im się przyznać.

3.      Przygotowane buzie lub postaci przedstawiające emocje przyklejcie w miejscu cyfr zegara. Można dla ułatwienia zacząć od mniejszej ich ilości (np. podstawowych czterech wymienionych wyżej), a z czasem doklejać kolejne minki.

4.      Następnie przymocujcie na środku ruchomą wskazówkę. Jeśli zegar jest większy, można umieścić na nim więcej wskazówek – opisanych imionami członków rodziny, by każdy mógł ruszać swoją wskazówką.

5.      Zegar zawieście w miejscu widocznym i dostępnym dla każdego.

Wyjaśnienie działania zegara dzieciom:

Ten zegar zamiast godzin pokazuje uczucia. Mówienie o nich jest bardzo ważne, choć nie zawsze jest łatwe. Dlatego zamiast powiedzieć, możecie pokazać jak się czujecie w danej chwili, przesuwając wskazówkę zegara. Wtedy mamusia i tatuś (brat i siostra) będą wiedzieli więcej o waszym nastroju i być może będą potrafili wam pomóc. Dzięki temu będziemy mogli lepiej wspierać się nawzajem w trudnych chwilach, ale też wspólnie przeżywać chwile radości.

Kiedy dziecko, używając zegara, pokaże swoje uczucia, postarajcie się to zauważyć, mówiąc głośno np.: Widzę, że jesteś teraz smutny. To dobrze, że zdecydowałeś się by nam to pokazać. Czy przychodzi Ci teraz do głowy coś, co mogłoby poprawić Ci humor? Może chcesz się przytulić?

Przytulenie czasem może wystarczyć, by pocieszyć dziecko i okazać mu nasze wsparcie. Nie powinno ono jednak zastąpić rozmowy czy słów pociechy i wsparcia ze strony rodzica. Przytulenie może w tym pomóc, bowiem w ramionach czułego rodzica zwykle dzieciom łatwiej jest przyznać się do trudnych czy przykrych emocji i spróbować opowiedzieć o ich powodach.

Życzę Państwu miłej zabawy podczas tworzenia zegara. Oby jego użytkowanie obfitowało w głębokie rozmowy, zacieśniające Państwa relacje z dziećmi. 

Nie bójmy się mówić o tym, co czujemy.

Psycholog Natalia Krawiec