Metody

Dziecko w wieku przedszkolnym charakteryzuje intensywna aktywność poznawcza. Wyraża się ona silną potrzebą intelektualnych wrażeń, dużym napięciem emocjonalnym, potrzebą działania jako narzędziem służącym poznawaniu otaczającej rzeczywistości. W naszym przedszkolu stosujemy aktywne metody pracy z dzieckiem, aby jak najlepiej wspomagały wszechstronny rozwój dziecka, rozbudzały jego aktywność twórczą, zapewniały pozytywną motywację do podejmowania zadań, jak również rozwijały wiarę we własne siły i możliwości. Podejmowane działania pozwalają na osiągnięcie sukcesów rozwojowych w atrakcyjny, twórczy i aktywny sposób.

Metoda aktywnego słuchania muzyki według B. Strauss, która czyni dziecko prawdziwym odbiorcą muzyki. Wprowadzając w świat muzyki, rozwija jego wrażliwość, wyobraźnię, pomysłowość, doskonali koordynację słuchowo – wzrokowo – ruchową.
Metoda pedagogiki zabawy według Polskiego Stowarzyszenia Pedagogów i Animatorów KLANZA, oparta na wielokierunkowej aktywności dziecięcej. Łączy ona ruch, muzykę, taniec, działania plastyczne, poznawcze. Do ciekawszych zabaw należą te z chustą animacyjną. Doskonale wpływają one na integrację grupy, wyzwalają pozytywne emocje.
Metoda gimnastyki twórczej według C. Orffa i R. Labana. Wykorzystuje się w niej różne formy ruchu, w tym również pantomimę, opowieść muzyczno-ruchową, a także ekspresję dziecka i jego twórczą inwencję. Umożliwia podejmowanie decyzji.
Metoda P. Dennisona ukierunkowana na ćwiczenie obu półkul mózgowych, oparta przede wszystkim na ruchach naprzemiennych.
Metoda W. Sherborne często stosowana w pracy z dziećmi niepełnosprawnymi. Oparta na kontakcie z drugim człowiekiem i otoczeniem. Pozwala na wyczucie przestrzeni, ciężaru i ciała. Rozwija sprawność fizyczną.
Metoda gimnastyki A. i M. Kniessów rozwija koordynację słuchowo-wzrokowo–ruchową. Doskonale kształtuje poczucie rytmu i sprawność fizyczną. Jest to rodzaj gimnastyki utanecznionej, polegającej na poszukiwaniu coraz to nowych form ruchu sprzężonego z rytmem, muzyką, z zastosowaniem przyborów. Zajęcia polegają na naśladowaniu ruchów prowadzącego, który jest współćwiczącym.
Metody związane z nauką czytania: M. Bogdanowicz, I. Majchrzak, G. Domana. Wielość pomysłów na naukę czytania pozwala dostosować do dziecka najbardziej odpowiednią metodę lub daje możliwość ich połączenia. To z kolei umożliwia pełne przygotowanie do nauki czytania i ułatwia opanowanie samej techniki czytania.
Metoda Dobrego Startu M. Bogdanowicz jest systematycznie modyfikowana, rozszerzana. Stosuje się ją w terapii i w profilaktyce w odniesieniu do dzieci, których rozwój jest zaburzony – usprawniając nieprawidłowo rozwijające się funkcje, oraz do dzieci o prawidłowym rozwoju psychomotorycznym – aktywizując ten rozwój. Metoda ta to system ćwiczeń oddziałujących przede wszystkim na procesy instrumentalne: percepcyjne i motoryczne. Zasadniczą rolę odgrywają w niej trzy elementy: wzrokowy (wzory graficzne), słuchowy (piosenka) i motoryczny (wykonywanie ruchów zorganizowanych w czasie i przestrzeni, odtwarzanie wzorów graficznych, zharmonizowanych z rytmem piosenki). Celem metody jest jednoczesne usprawnienie czynności analizatorów: wzrokowego, słuchowego i kinestetyczno-ruchowego, kształcenie lateralizacji, orientacji w schemacie ciała i przestrzeni. W jej założeniach leży więc usprawnienie i koordynacja, czyli integrowanie funkcji.
Metoda nauki matematyki prof. E. Gruszczyk-Kolczyńskiej doskonale wykorzystująca możliwości i prawidłowości rozwojowe małego dziecka. Pozwala dziecku działać, doświadczać, rozwiązywać problemy, wyciągać wnioski, przewidywać, cieszyć się z każdego działania. Uczy logicznego myślenia i rozwija wyobraźnię. Zwraca uwagę na ważny aspekt hartowania emocjonalnego dziecka, nabywania odporności emocjonalnej, np. poprzez umożliwienie mu konstruowania gier.
Metoda dramy jako metoda dydaktyczno-wychowawcza umożliwia poznanie świata poprzez działanie. Rozwija osobowość dziecka. Jej podstawą jest fikcja wyobrażeniowa, bycie w roli. Drama podtrzymuje spontaniczną ekspresję i skłonność do zabawy. Stwarza możliwość rozwoju: zmysłów (słuchu, węchu, dotyku, wzroku, smaku), wyobraźni, używania, doskonalenia i panowania nad własnym ciałem.
Odimienna Metoda nauki czytania Ireny Majchrzak jest programem edukacyjnym mającym na celu wczesne kształcenie umiejętności czytania z pełnym zrozumieniem tekstu od samego początku. Odimienna, ponieważ naukę czytamy od imienia dziecka, które zamierzamy wprowadzić w świat pisma.